Namaszczenie chorych

"Namaszczenie chorych, jak mówi sama nazwa, jest dla umocnienia ducha i  ciała tych, którzy jeszcze żyją, chociaż ze względu na chorobę czy  podeszły wiek poważnie niedomagają bądź wręcz znajdują się w  niebezpieczeństwie śmierci.

Sakrament ten można także przyjąć kolejny  raz, jeśli chory po wyzdrowieniu ponownie ciężko zachoruje lub w czasie  trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.

Zaleca się także przyjęcie sakramentu namaszczenia chorych przed trudną  operacją.

Jak widzimy, namaszczenie chorych niekoniecznie musi być  „ostatnim namaszczeniem", jak to kiedyś przyjęło się mówić. Dzisiaj na  szczęście tego terminu już się nie używa.

Jeśli nastąpił zgon, nie udziela się sakramentu namaszczenia chorych.  Jednak w przypadku zgłoszonej już śmierci zaleca się, aby kapłan  poszedł pomodlić się przy zmarłym razem z bliskimi zmarłego. Gdy  natomiast zachodzi wątpliwość co do śmierci wiernego, udziela się  namaszczenia warunkowo, dodając do formuły sakramentalnej słowa: „Jeśli  żyjesz". Są to jednak zawsze sytuacje wyjątkowe, np. podczas wypadku,  kiedy jeszcze lekarz nie stwierdził zgonu.

Sakramentu namaszczenia udziela się chorym, którzy przynajmniej  pośrednio o ten sakrament prosili.

Niestety, nie można go udzielać tym  chorym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.

 

Namaszczenia chorych udziela się również dzieciom znajdującym się w  niebezpieczeństwie śmierci, o ile doszły już do używania rozumu, choćby  jeszcze nie przystąpiły do pierwszej spowiedzi ani nie przyjęły  Pierwszej Komunii Świętej.

W przypadku niebezpieczeństwa śmierci udziela się nie tylko  sakramentu namaszczenia chorych, ale także Wiatyku jako pokarmu na drogę  do życia wiecznego.

Pamiętajmy też, że skutkiem specjalnej łaski sakramentu namaszczenia  chorych jest nie tylko umocnienie ducha i ciała, ale także przebaczenie  grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty". (cyt. ks. Jan Glapiak, doktor prawa kanonicznego)

 

Co przygotować?

 

Przed wizytą księdza przychodzącego z posługą sakramentu namaszczenia chorych trzeba przygotować:

  • stolik z krzyżem,
  • zapaloną świecę,
  • wodę święconą,
  • kropidło,
  • ręczniczek
  • szklanka z wodą.

Najważniejsze jest jednak, aby domownicy i osoby towarzyszące przygotowały się duchowo i modliły się wraz z księdzem w intencji chorego.